Anadolu Medeniyetleri Müzesi

1994 baharıydı sanırım. Bir cumartesi günü Erdek Çeltikçi Köyü yakınlarındaki bahçemize gitmişti babam. Akşam döndüğünde bahçemiz yakınlarında bir çiftçinin tarlasını sürerken bir şeye takıldığını, sonrasında kazıp bir mezar bulduklarını anlattı. Merak etmiştim. Babamın söylediğine göre bulunan kalıntı için çiftçi belediyeye haber vermiş, ancak günler geçmesine rağmen ilgilenen olmamış.

      Ertesi gün babamdan beni oraya götürmesini istedim. Çok heyecanlanmıştım. Toprak yaklaşık 2 m kadar derin kazılmıştı. Mezarın çatıyı anımsatan bir kapağı ve dört köşesinde çeyrek küre dilimleri vardı. Ne yazık ki dilimlerden birini bir gece define avcıları kırmış ve içini boşaltmışlar. Acaba içinde sadece kemikler mi vardı? Yoksa o kişiye ait eşyalar da var mıydı? 

Fotoğraf 1. Erdek Açıkhava Müzesi'nde Bir Lahit

Mezarın üzerindeki motifler ve işlemeler nefisti. Yan duvarında Yunan harflerini anımsatan uzunca bir yazı vardı. O mermer ve motiflere dokunmak çok güzeldi.

Çiftçi eğer gelip ilgilenen olmazsa lahiti tekrar gömeceğini, toprağını artık işlemesi gerektiğini söylüyordu. Bu topraklarda yaşamış medeniyetlerden kalan izlerin gün ışığına kavuşması oldukça heyecan vericiydi; ancak tekrar gömülmesine gönlüm razı değildi. 

Bir kağıda lahit üzerinde metni aynen yazdım. Ertesi gün tarih öğretmenime gösterip durumu anlattım. Kendisinin de onayıyla bir dilekçe yazıp yanına metni ekledim ve Kültür Bakanlığı'na postaladım. 10-15 gün kadar sonra bir zarf geldi bana. Zarfta dilekçemi dikkate aldıklarını ve Balıkesir Valiliği'ne yönlendirdiklerini yazmışlardı.

Daha sonraki hafta babamdan duyduğum kadarıyla lahit oradan alınmıştı. Nerede olduğunu merak ediyordum. Tam bir yıl sonra yaz başında Erdek'e gittiğimde Kaymakamlık binasının hemen önünde alanda lahiti görünce inanılmaz mutlu olmuştum. 

Fotoğraf 2. Erdek Açıkhava Müzesi'nde Bir Lahit

Bir açıkhava müzesine dönüştürülen alanda teşhire konmasında katkım olması beni gururlandırmıştı. Bugün hala lahiti orada gördüğümde aitlik duygusu hissediyor ve gülümsüyorum.   

Suna ÇÖTOK