Luzern'in Ahşap Köprüleri

Luzern'deki gezimizi bir çoban ve yanındaki koyunlarını anlatarak başlamak ne kadar doğru tartışılabilir. Önemli olan bu heykel.

Çünkü bu bir "Köylü milletin efendisidir" heykeli.

Jesuitenplatz adlı meydanda Jesuitenkirche adlı katolik kilisesi ile Luzern Tiyatrosu arasında yer alan bir heykel dikkatimizi çekti. 1985 yılında Rolf Brem'in yaptığı bu bronz heykelde bir çoban geleneksel İsviçre kıyafetleri giymiş, koyunlar da farklı ırklardan seçilmiş.

İsviçre süt üretiminde dünyanın sayılı ülkelerinden biri. Üstelik ülkenin coğrafyası dağlık ve bu şartlarda hayvancılık çok da kolay değil.

Tarımın önemini anlatan güzel bir heykel.

Meydandaki Jesuitenkirchen adlı kilisenin karşı kıyıdan görünüşü.

Barok mimari tarzıyla ünlü, 17.yüzyıldan kalma heybetli bir kilise.

Elbette Luzern denince öncelikle akla ahşap köprüler gelir. Biz de Reuss Nehri üzerindeki ahşap köprüleri görmek için geldik.

İki tane ahşap köprü görüyoruz. Kapellbrücke ve Spreuerbrücke.

Aslında bir üçüncüsü de varmış, ancak Hofbrücke yıkılmış.

Kapellbrücke'den karşıya geçtik.

Kapellbrücke

Köprü adını hemen yanındaki Aziz Petrus Şapeli (Peterskapell)’nden almış.

Köprünün orta yerinde, nehrin içinde 34,5 m yüksekliğinde bir kule var. Wassertrum, suda duran kule anlamında. Burası yüzyıllar boyunca hapishane ve işkence odası olarak kullanılmış. Daha sonra belediye arşivi burada tutulmuş.

Bugün ise ahşap köprünün her iki yanı bakımlı ve rengarenk çiçeklerle süslenmiş. Kulede ise bir hediyelik eşya dükkanı var.

Bu ahşap köprü ve ortasında kule ile birlikte Luzern'in sembol yapılarından biri.

18 Ağustos 1993 günü, Aziz Petrus Şapeli (Peterskapell) ve köprünün 2/3’si bir yangında yanmış. Ancak burası İsviçre’nin başlıca turistik yerlerinden biri. Hemen yenileme çalışmaları başlamış ve 14 Nisan 1994 günü tamamlanmış.

Çatının altında Luzern tarihinden olayların tasvir edildiği resimler var. Köprünün yapıldığı tarihlerde katolik ressam Hans Heinrich Wägmann yapmış bu resimleri. Yangından önce 147 resim varken, yangında sadece 30 tanesi kurtarılabilmiş.

Kapellbrücke'den sonra nehrin yaklaşık 600 metre doğusunda Spreuerbrücke'ye gitmeden önce günümüzde şehirdeki trafik yükünü çeken Seebrücke adlı köprünün yanındaki alana gittik.

Schwanenplatz adlı küçük bir meydanda bir Güneş Saati (Sonnenuhr) ilgimizi çekti.

Pek çok mağazanın yer aldığı ara sokaklardan birine girdik ve kalabalığa karıştık. Farklı bir şehirde kaybolmayı göze almadan ilginç yerler göremeyiz. Bazen mağazaların vitrinleri bizi kendi girdabına çekecek gibi olsa da, hayır dedik, değiliz alışveriş için burada...

Weinmarkt adlı bir meydana çıktık. Eski binalarında arasında kalmış küçük bir meydan burası, eski şarap pazarı.

Meydanda güzel bir de çeşme var. Sekizgen bir havuz içinde yükselen bir sütun üzerinde hem çeşmelerden su akıyor, hem de heykellerle süslenmiş.

Ara sokaklarda güzel ve tarihi binaların arasında gezinmek keyifli olsa da, Reuss Nehri bizi kendine çekiyor.

Gürül gürül akan suyun sesinden ve nehir kenarındaki yürüyüş yollarını ve köprüleri süsleyen rengarenk çiçeklerden uzak kalamadık.

Pek çok yerde önünde havuzu olan çeşmeler var. Spreuerbrücke'nin yanındaki Mühlenplatz adlı küçük meydanın bir köşesindeki Neptün Çeşmesi (Neptunbrunnen)'nden bir yudum su içtik.

Luzern'deki diğer ahşap köprü olan Spreuerbrücke'ye ulaştık.

Spreuerbrücke

Köprünün yapımı 1408 yılında tamamlanmış. Buradaki değirmenciler samanlarını Reuss Nehri’ne bu köprüden attıkları için saman köprüsü anlamında bu adı almış.

Hava çok bulutluydu, her an yağmur yağdı yağacak diyorduk. Sonunda başladı. Biz de köprüye sığındık.

Köprünün çatısı altında 45 tane Ölüm Dansı (Totentanz) temalı tabloya yer verilmiş. Kaspar Meglinger 1626-1632 yılları arasında yapmış bu resimleri. Her kesimden insana ölümün kaçınılmaz olduğunu hatırlatıyormuş.

Yağmur dinince gezmeye devam.

Bu iki ahşap köprü arasında iki köprü daha var. Tarihi köprüler değil. Küçük köprüler; biri Rathaussteg adlı yaya köprüsü, diğeri ise Reussbrücke adlı yaya köprüsünden biraz daha geniş, üzerinden bir aracın da geçebileceği bir köprü.

Jesuitenplatz'dan başlamıştık, nehrin iki yakasında eski şehrin sokaklarında gezdikten ve iki tarihi ahşap köprüden geçtikten sonra tekrar Jesuitenplatz'a döndük. Hala zamanımız vardı, Kapplebrücke'den karşıya geçtik, sonra tekrar geri döndük.

İnsanların tarihi yapılarını koruması İsviçre'ye özgü değil elbette. Pek çok ülkede, pek çok kentte var. Biz gezginler de bu kültürel değerleri görmeye gidiyoruz, gidebildiğimiz kadar.