Ayvalık Rahmi M. Koç Müzesi'ni gezdikten sonra kitaplığa doğru yamacı tırmanmaya başladık. Sahilden yaklaşık 500 m içeride ve deniz seviyesinden yaklaşık 30 m yüksekliğe tırmandık. Yine dar sokakların, ama güzel evlerin arasından geçtikten sonra, sonunda kitaplığı gördük.
Zamanında Fener Rum Patrikhanesi'ne bağlı olan bu şapel, aynı zamanda bir kitaplık olarak da kullanılmış. Manastıra un sağlamak için şapelin yanında bir de değirmen var. Yapı, 1924 yılında yaşanan zorunlu göç nedeniyle yalnız ve bakımsız kalmış.
Uzun yıllar harap haldeyken Rahmi M. Koç Müzecilik ve Kültür Vakfı'nın desteğiyle 7 Ağustos 2007'de hizmete açılmış.
Necdet Kent, büyükelçi olarak görev yapmış. İlerleyen yaşlarında göz sağlığı bozulunca
"Göremediğime değil, okuyamadığıma üzülüyorum."
diyecek kadar okumayı seven biriymiş. Ayrıntılı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.
Çekirdek gezgini kızımız da hiç şikayet etmeden bizimle geziyordu. Elbette, yorulduğunda kucak seçeneğini kullanmayı ihmal etmiyordu. Önemli değil, bizimle birlikte gezmeyi seviyor ya, daha ne isteyelim..
Zaman kaybetmeden kitaplığı gezdik. Necdet Kent'in oğlu Muhtar Kent,, merhum babasından kalan bin üç yüzü aşkın kitabı bu kitaplığa bağışlamış.
Bir şapelin içine giriyorsunuz, ama içerisi kitaplarla dolu. Ayrıca bölgeye ait eski fotoğraflar da duvarları süslüyor.
İçerisi çok geniş değil, zaten yorulmuştuk. Bir an önce Panorama Kafeye oturmak istedik.
Kafe küçük sayılır, ama kalabalık. Manzara harika. Oturmak için yer bulduk, az sonra oturacak yer kalmamıştı.
Şanslıyız, güzel bir eylül günü.. Kitaplığın girişi ve manzarası..
İşte, kafeye oturduğunuzda karşınızdaki manzara.. Oturunca kalmak istemezsiniz.. Biz de istemedik.
"Birer çay daha içelim.."
Kitaplığın bahçesinden bir bölüm..
Kafenin arka tarafı..
Alibey Adası'nı gezmek için geldiğimiz dar sokaklardan yavaş yavaş aşağıya inmeye başladık. Bir cumartesi günüydü ve akşam saatlerinde düğünleri olan çiftler fotoğraf çekimi için sokaklarda boy gösteriyordu. Haksız sayılmazlar..
