Selanik'te iki güzel gün geçirdikten sonra yolumuzun üzerindeki Kavala'ya da uğradık ve biraz zaman geçirdik.
Kente girer girmez yüksek binaların duvarlarında kan ağlayan bir çift göz dikkatimizi çekti. Meğer Kıbrıs savaşı sırasında Kavala'dan çok asker ölmüş, bu kayıplara üzülenlerin gözyaşlarıymış bu resimler.
Osmanlı Devleti 1387 yılında Kavala'nın yönetimine dahil edince buradaki Bizans Kalesi'nin üzerine yaptığı eklemelerle kendi kalesini oluşturmuş.
Güzel bir günde sahilinde gezinmek için öğle yemeğimi biraz aceleyle yedim. Izgarada sardalye yedim, çok lezzetliydi. Yanında caciki ve Grek Salad, sevdiğim ikili. Yunanistan'da Ne Yenir merak ediyorsanız, bu yazı ilginizi çekebilir.
Sahil pek kalabalık değil. Sessiz sakin bir gün olsa gerek.
Ben çevreye bakınıp fotoğraf çekerken, Kavala'da günlük yaşam ara sokaklarda devam ediyordu. Peşinden gitmek gerek, ama zaman yoktu.
Günlük yaşama fazla karışmadan, adını sonradan öğrendiğim Kountouriotou Caddesi'ne yöneldim.
52 metre yüksekliğindeki Kamares uzaktan göründü. Bu su kemerini 1550 yılında Kanuni Sultan Süleyman'ın yaptırmış. 19.yüzyılda Mehmet Ali Paşa onarımını yaptırmış.
1530 yılında Pargalı İbrahim Paşa'nın yaptırdığı cami, İbrahim Paşa Camisi. 1912 yılında Kavala Yunan yönetimine geçtikten sonra, 1926 yılında Yunanlılar camiyi Ortodoks kilisesine dönüştürürken minaresinin boyu kısaltılıp çan kulesi haline getirmiş. 1945 yılında kiliseye denizcilerin koruyucusu olduğuna inandıkları Aziz Nikolaos adını vermişler.
Kaleye doğru çıkarken güzel bir ev
Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın öyküsünü buradan okuyabilirsiniz. Paşanın doğduğu kente armağanı olan bu imaret, günümüzde lüks bir otel olarak hizmet veriyor. İşletmeciler, imaretin gezilmesine izin vermiyorlar. İçinde iki medrese, iki mescit, bir mektep, çalışma alanları ve yurtlar var.
Kavalalı Mehmet Ali Paşa'nın konağını ziyaret ettik. Konağı ve Kavalalı Mehmet Ali Paşa ile ilgili yazımızı buradan okuyabilirsiniz.
Konaktan Kavala manzarası.
Tekrar limana inip daha fazla zaman geçirmeden yola koyulduk.
