Budapeşte'yi neredeyse adım adım gezerken yolumuz Batthyány tér'e düştü, yani Batthyány Meydanı. Tuna'nın Buda kıyısında büyük olmasa da önemli bir meydan. M2 metro hattı buradan geçiyor (kırmızı olan) ve burada bir durağı var.
Meydana adını veren Lajos Batthyány, 1807-1849 yılları arasında yaşamış Macar siyasetçi. 1848 devrimiyle kurulan hükümetin başkanı oldu. Meydanın bir köşesinde onun heykeli var.
Meydanda VI. Vásárcsarnok adlı tarihi bir yapı alışveriş merkezine dönüşmüş. Peşte tarafındaki Nagycsarnok adlı kapalı çarşıyı daha çok sevdik açıkçası.
2013 yılının Mayıs ayının son günlerinde Orta Avrupa yoğun yağışlarla boğuşuyordu. Pek çok ülkede sular yükselmiş, su baskınları meydana gelmişti. Maddi kayıp da vardı, yaşamını yitirenler de.
8 Haziran 2013 günü Budapeşte de bu felaketten payını aldı. Su seviyesi 891 cm’ye yükselmiş. Bu, o güne kadar ölçülen en yüksek seviyeden 31 cm daha fazlaymış. Zaten anıtın üzerinde tarih bilgisinden başka 891 cm yükseklik bilgisine de yer verilmiş.
Anıt, bir merdivenle yol seviyesine inerken duvar üzerinde. Dalga figürüyle sel sularının yükseldiği seviye işaretlenmiş.
Görevliler yükselen sulara engel olmaya çalışırken, Budapeşteliler de yardıma koşmuş. Milyonlarca kum torbası dizmişler ve pek çok araçla mücadele etmişler. Herkes kahramanca mücadele etmiş. Önemli maddi kayıplar olsa da Budapeşte’de can kaybı yaşanmamış.
Selden sonra ortalığı temizlemişler, yaralarını sarmışlar ve o günlerde taşan sularla mücadele eden binlerce kahramanın anısına felaketten sadece bir yıl sonra anıtı buraya yerleştirmişler.
Tekne turuyla Tuna Irmağı üzerinde gezdik. Tarihi köprüleri üzerindeyken akşamları günbatımını izledik. Budapeşte'den mutlu anılarla ayrılırken, Tuna Sel Anıtı bize doğayı fazla öfkelendirmemek gerektiğini bir kez daha hatırlattı.
