Kütahya'da Ulu Cami'nin önündeyiz. Ulu bir çınar ağacı karşılıyor bizi. Bu bir anıt ağaç. Üzerindeki bilgilendirmeye göre 2022 yılında 305 yaşındaymış. Her caminin önüne ulu bir ağaç çok yakışıyor.
Nisan ayında güzel bir günde caminin merdivenlerinden Kütahya'ya sokaklarına doğru bir bakış. İnşaat alanı bitmiş olsaydı iyidi ya, neyse...
Yapımı Yıldırım Bayezit zamanında başladığı için Yıldırım Bayezit Camii adıyla da bilinen cami 1401 yılında tamamlanmış. Kanuni Sultan Süleyman döneminde Mimar Sinan camiyi onarmış. II.Abdülhamit döneminde 1893 yılında cami önemli bir bakım ve onarım çalışmasıyla bugünkü kubbeli halini almış.
Caminin içinde sütunlarla çevrili bir şadırvan var. Üzerine ise müezzin mahfili yapılmış.
(Mahfil, Ar. Camilerde parmaklıkla ayrılmış yüksek yer.)
Mihrabın sağında Kabe tasvirli çini bir pano var. Camideki tek çini eseri bu pano.
Bir gezi durağına çalışmadan gidince bu başa gelebiliyor. Camide süslemeler o kadar güzel ki, nereye bakacağımızı şaşırdık ve bu panoyu göremedik. Aşağıdaki fotoğrafta görünüyor, ancak camiye gitmeden önce çalışsaydık, yakından inceler, bir fotoğrafını çekerdik. Bir dahaki sefere artık...
Caminin içindeki bu büyük mermer sütunlar, Kütahya yakınındaki Aizanoi Antik Kenti'nden getirilmiş.
Caminin hemen yanında duvarında Kütahya Arkeoloji Müzesi yazan tarihi bir yapı var: Vacidiye Medresesi. Germiyan Beylerinden Umur bin Savcı, 1314 yılında yaptırmış.
Müzeye giremedik, çünkü müze buradan, kentin biraz dışında, otogarın karşısında yeni bir yapıya taşınıyormuş. Bu da bir başka sefere kaldı.
Çok güzel bir cami gezdikten sonra, uzağa gitmeden caminin hemen arkasındaki imarethaneye gidiyoruz. Burası "Çini Müzesi" olarak düzenlenmiş.
Kaynak :
Kütahya İlinin Turizm Coğrafyası, Fatma Avcı, Atatürk Üniversitesi, 2012
https://www.kulturportali.gov.tr/
